Dobrze, że umiałam pływać! Wynurzyłam się i popatrzyłam na niego groźnie, ale zaraz wybuchłam śmiechem. Wyszłam z wody i się otrzepałam, wszystko poleciało na niego.
- O ty!! – Krzyknęłam śmiejąc się. Zaczęłam go gonić i chlapać wodą, a ten uciekał szybciej niż ja kiedykolwiek biegłam. Biegliśmy przed siebie, nie widzieliśmy gdzie. Nagle zatrzymał się, a ja nie zdążyłam zahamować i wderzyłam w niego.
- Coś się stało? – Zapytałam.
- Pogubiłem się, gdzie my jesteśmy? – Zapytał.
Dopiero wtedy zobaczyłam, że jesteśmy na jakimś pustkowiu.
- To nie są nasze tereny... – Jęknęłam.
<<Cyndi? Ryczymy w niebogłosy, czy szukamy drogi do watahy? X3>>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz