-Nie, nie..
-A może jednak.. Ale to niemożliwe!
Skoczyłem niczym prawdziwy skoczek i razem z nią poturlałem się w bok.
-Cisza!-burknąłem jak już się zatrzymaliśmy.-Chciałem zapytać, czy chcesz się przejść ze mną jeszcze, czy coś.. Albo może.. Cokolwiek, nie wiem.-dodałem.
-hmm..
-Bardzo bym chciał.. Bardzo.. Bo jesteś na prawde fajna, miła, ładna, potrafisz podnieś kogoś na duchu..-wyliczałem.
...
Kurcze, jeszcze zaraz powiem coś dziwnego, a co wtedy? Na prawde jest ładna.. i na prawde miła! Ah, gadam do siebie, jak zawsze..
<< ; o >>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz